Zaid, neden öldürüyorsun?

Bugün bizim Susanne hastaydi.
Bize seminer veriyor.
Yani prof'un verdigi dersi, tekrardan anlatiyor.
Sakiz gibi, sürekli ayni seyleri mirildaniyor.
Soru soruldugu zaman durakliyor.
7 saniye düsünüyor, ve sonra "Bilmiyorum.." diyor.
Ilginc biri..
Ama gülüsü güzel. Samimiyetten nasibini almis insanlardan.
Bu yüzden seviyorum onu.

Ömer gecenlerde güldürmüstü beni.
"Bunlarin hepsinde Burhan tipi var yaa. Sunlara bak, iyi takip et!" :)

Eh, hakli sanirim.

Ama bugün inanin cok güzel bir 90 dak yasadim.
Susanne hastalanmis. Gecmis olsun. Hayirli olsun.

Baskasina vekalet vermis.
Mona'ya. Tarz insanlar güzel.
Normal olmamak gerek.
Bunu anladim bir kez daha..

Ders nasil verilirmis, onda gördük.
Tam bir ögretmen edasiyla, bize 90 dakikayi uyutmadan gecirdi.

Dersin sonunda, hangi kitablari okudugumuzu sordu.
Yani soru, "2009 kitabi olarak adlandirdiginiz kitab hangisi?"

Masterinde lazim olcakmis. Kücük bir arastirma dedi.
Iki kisi haric, herkes kitab ismi verdi.

Ben, "Zaid, neden öldürüyorsun"? adli kitabin ismini verdim.

"Hmm, cok tartisilan bir kitab, biliyorsun demi?" dedi.

Bende:
Zati youtubeda bir videosunu izleyip, okuma karari almistim.
Cok büyüleyici cümleler sarf etmisti Jürgen Todenhöfer.
Bu yüzden okumak istedim.

Cok tartisilan seyler genelde cok iyi oluyor. Dogru oluyor.
Dogurlar anlatiliyor. Ve buda tartismalara yol aciyor.

Basarili bir kitab.
Her 3 satirda bir agladigim, her 5 satirda bir kendimden utandim.

Dünyada insanlar ne dertlerle ugrasiyor.
Biz neyle?!

"Benim en büyük derdim bugün neydi?!" diye, yüzümü kizartan bir kitab.

Degerlerimizi kayb etmeyelim.
Bu önemli.
Bunun hesabini verecegiz.
Ahirete inanmiyorsak bile, bu dünyada bizi bu basi bos haller yakalar, ve yakar.

Dün "her tercüme bir ihanettir" diye bir cümle okudum..
Bu tercüme de benim ihanetim olsun (:

Photo