ırk /sızım..

Bosnaya karsi bir mesafe kat'ettim ben. Kücükken. 9 yasinda.
Hic 9 yasinda insan bir ülkeden korkar mi? Rüyalarim, kabuslara dönüsmüstü.
Ananemler caminin üzerinde kalirlardi. Bizde her hafta sonu onlari ziyaret ederdik.
Katliamdan kacan insanlar oraya siginirlardi. Bir iki günlügüne.Sonra farkli bir yere götürülürlerdi.
Dolu dolu olurdu cami. Hatta yukari cikarlardi abdest almaya. Muhabbet ederlerdi el kol hareketleriyle. Yasli teyzeler, tuhaf kadinlar. O resimler var ya.. Hic aklima getirmek istemiyorum o hatirlari.

5 sinifta ise bir 'Alen' vardi. Bosnadan gelmisti. Masa arkadasim benden kopya cektigi icin, ögretmen benim yanima Alen'i oturtmusdu. Ahh, sinifin tüm kizlari ona asikti. Ama almanca bile konusamiyordu. Kacmisti oda evinden. Bomba yagiyordu onlarin evi üzerine. Ailesinin bir cok bireyini katliamda kayb ettigini hatirliyorum.
Hic konusmazdi. Konusmak yakismazdi ki ona zati. Savasi yasayan bir cocuk neyi konussun ki? Simsiyah gözleri aklimda. 1-2 sene sonra savas bitti haberi onu da geri aldi 'ülkesine'.. Geriye kalan her neydi ise..

Insan insana nasil yapar bunu?
Irk, din.. Kendim secmedim. Kimse secemedi.
Secmedigim, begenip almadigim, ama dogrum diye yasadigim hayatimi niye baskalari bicimlendirmeye calisiyor? Neden müslümanim diye, dünyanin her tarafinda horlanan, ara ara öldürülen, ve sonrada unutulan 'azinlik' ben oluyorum?

Ömer simdi Bosnada. Bugün telefonda bana anlattigi bir kac sey beni savurdu. Yine hüzüne bagladim.
Hani sevgiliden uzak olmakla alakali degil sadece..
Filistin bir kac günden beri aklimda. Namazlarim uzadi uzuyor. Dualarim aklimi celiyor.
IHH'nin almanyada kapatilmasi.. Trende yedigim hakaret..
Cok doluyum cok..
Okuyup adam olmak gerek. Adam olmayan adamlara, adam olup, adamlik yasatmak gerek..