Mittwoch, 16. Dezember 2009

August Strindberg, Düş Oyunu



Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye. 
Babası uzun bir sefere çıkmıştı. 
Çocuk hemencecik karşılık verdi: 
Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar! 
Neden denizciler böyle çok ağlar ki? 
Çünkü, dedi, yolculukları bitmez. 
Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar! 
Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar? 
Çünkü, dedi, 
daha duru görebilelim diye, gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek! 
August Strindberg, Düş Oyunu

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen